Thursday, February 14, 2008

Happy Valentine's Day

I thought this Valentine's day would be no different ... just another day for me. But it was ... watching DDLJ on Valentine's is just amazing!!
Movie really makes you fall in love with SRK, with Kajol, with beauty... with LOVE!

So romantic emotions with SRK and Kajol's acting, u don't demand more. Aditya Chopra has crafted every frame so beautifully. I was feeling like "Haven is nothing but love all around you!"
As it says ... this Valentines Day "Come fall in Love!"

Sunday, February 3, 2008

डायरी ...

एक माझी कविता(परत एकदा :) )....

सहज बसले की ओळ सुचू लागते
पोटाताले ओठी यायला अन
हाताची पेनाशी गाठ पडायला एकाच वेळ जुळते

दोन ओळी लिहिता लिहिता
दोळ्यान्समोर गतकाळाची
पाने भरभर उलगडु लागतात

विचारांची आफाट रेती
मुठीत काही येत नाही
लिहू लिहू म्हणता म्हणता, एखादे पानही चितारून होत नाही !

एक तिची, एक त्याची, कुठली कालची तर कुठली आजची
अश्या अर्ध्या-एक डझन ओळी जुळतात
कुठेतरी दडून लपून राहिलेल्या सावल्या मग मात्र मला छळतात

दिवस-उजेडी झोपलेल्या वटवाघळांची
आताच फडफड सुरु होते
खोलवरच्या जखमांची खपली निघते, रुधिरासवानां वाट मिळते

कधीच exit घेतलेल्या पात्रांची पुन्हा एकदा entry होते
माज्या सोबतीला फक्त सुनाट प्रेक्षागर उरते...

नकोच आता अगदी असह्य, मन स्वतहशिच म्हणते
पाने फिकट, जुनाट अशी डायरी कुठुन्शी हाती लागते

पानेच फिकट झालेली, सन्दर्भ अजूनही ठाशीव असतात
अश्रुंचे वजन झेलायला मात्र तीच समर्थ असतात...

-Nile

चादंण्यां ...

तुला कधी जाणवलय? चादंण्यांचा प्रकाश शुभ्र पाढंरा असतो ते? जरा आठव, तू शेवटचे कधी बघितले होते रात्रीचे सावळे आकाश? सूर्य जर सत्य असेल चिरंतन असेल तर चादंण्यां सुख आहेत, अल्हदादायी शीतल आहेत. पहतेची गोड स्वप्ने आहेत... हवी-हविशी वाटणारी !! चादंण्यां तुला कुणाची आठवण करून देतात? दूर दूर गेलेल्या आपल्याच मित्रांची, स्वकियांची... पत्राच्या शेवटी "फ़क्त तुझाच" असे लिहिनारया एखाद्याची? अगणित चादंण्यां असोत पण प्रत्येक असते वेगवेगळी... एकदा का त्यांची अणि आपली ओळख जमली, सवय झाली त्यांच्या सहवासाची, की चादंण्यांशिवाय आकाश ही कल्पनाही करवत नाही. एखादी चादंणी थोडी जास्त चमचमते, दूसरी लुकलुकते ... पण त्यांच्याकडून आलेली वारयाची एक झुलुक ... तेवढेच प्रेम, शीतलता घेउन आलेली असते. दूर कुठे तरी चमचमनारया चादंण्यां माला आठवण करून देतात माझ्या मागे राहून गेलेल्या आयुष्याची.... जगाने जगण्याच्या बदल्यात ठेउन घेतलेल्या माझ्या काही क्षणांची... तिथे मागे जाणे भलेहि शक्य नसेल आता... पण माझ्या मागे वळुन बघण्याला ते थांबवू शकेल काय? जेंव्हा मी परत एकदा त्या क्षणांकडे बघतो, मला खुप छान वाटते अगदी चादंण्यां कडे बघताना वाटते तसेच !

-Nile

Friday, February 1, 2008

नास्तिक ...



by- Sandeep

किती झाले ...



kavi- Sandeep Khare

म्हणालो नाही ...



कवि - संदीप खरे

संदीप खरे...

Sandeep Khare (सन्दिप खरे) (born May 13) is a distinguished Marathi poet, songwriter and singer best known for his albums Diwas ase ki (दिवस असे कि) and Ayushyawar Bolu Kahi (आयुश्यावर बोलु काहि). He has published many song albums along with Salil Kulkarni and also poetry books on his own. The Sandeep-Saleel duo shot to fame for their Ayushyawar Bolu Kahi live stage shows which continue to be sold out at every venue.

हे संदीप चे formal introduction. पण संदीप ची खरी ओळख म्हणजे त्याची कविता. ज्याने ज्याने संदीप ची कविता ऐकली तो संदीप ला ओळखतो. त्याची कविता सगळयांसाठी असते. ती त्याला भावते, तिला आवडते. ती कधी प्रियाकराला हवाहवासा पाउस बनुन येते तर कधी कधी संध्याकाळची कातरवेळ बनुन उम्बराठ्यावर रेंगालाते, तिचिच एक कविता बनते ... "नसतेस घरी तू जेंव्हा ...". संदीप च्या कविता कुठल्या एका वयोगटासाठी नाही ती सगाल्यान्साठी आहे. बडबड गीतां पासून ते अत्मचिंतान्पर गीतां पर्यंत अणि विरह पासून मिलाना पर्यंत त्यात संग्ल्यान्साठी एक कविता आहे. .... बरेच तेल ओतुन झाले ... मुद्द्याचे बोलतो.
तर मी इथे संदीप चाय आपण फारश्या न ऐकलेल्या कविता टाकण्याचा प्रयत्न करणार आहे.... सुरु करुया ....

-Nile